Tocmai am terminat de vazut Nosferatu, eine Simphonie des Grauens. Hm.. imi pare rau ca a murit. Dar macar nu a murit fara sa guste din ultima pasiune. Mi-au placut statura si mersul lui; parea ca pluteste. Scena cand il gaseste Jonathan in lada lui de lemn, ca sicriu nu pot sa-i spun, mi-a amintit cat de vulnerabili sunt ei in acele momente de somn. Cum a povestit si Anne Rice in Vampirul Vittorio: un intreg clan a fost scos din nemurire in timpul somnului, din razbunare, de catre o singura persoana.
__________________
Life sucks and then you die!
|